Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qənirsiz — (Gədəbəy, Mingəçevir, Tovuz) misilsiz, eyibsiz. – Qənirsiz qızıdı bajım qızı (Gədəbəy); – Xasməddin basalağınnan qənirsiz gözəllər peydah oluf (Tovuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bieyb — f. və ə. eyibsiz, nöqsansız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
biqüsur — f. və ə. qüsursuz, nöqsansız, eyibsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pak — f. 1) təmiz; 2) ləkəsiz, eyibsiz, nöqsansız; 3) saf, xalis, təmiz; 4) müqəddəs, mübarək, əziz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
salim — ə. 1) sağ, sağlam; 2) eyibsiz, nöqsansız; 3) vəzni dolğun, düz olan (şeir haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səlim — ə. 1) sağlam; 2) eyibsiz, nöqsansız; doğru, dürüst … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bieyb — sif. <fars.> Eyibsiz, nöqsansız; qüsursuz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
binöqsan — sif. <fars. bi. . . və ər. nöqsan> Nöqsansız, nöqsanı olmayan, eyibsiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gizləmək — bax gizlətmək. Oxunu atıb, yayını gizləmə! (Ata. sözü). . . Anası, Səlminazı o biri evə salıb Əmrahdan gizlədi. «Əmrah». Eyibsiz gözəlin xoş olur xoyu; Gizləməz cəmalı, qaməti, boyu. M. P. V.. <Musanın nəvəsi> sarı portfelini gizlədi, əlinə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iradsız — sif. Heç bir iradı, nöqsanı olmayan; nöqsansız, qüsursuz, eyibsiz. İradsız iş. İradsız əsər. İradsız adam olmaz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
